နတ္သမီးနဲ႕ သစ္ပင္အို.....

ျမဴးၾကြေနတဲ့
သံစဥ္ လွလွ
ယိမ္းႏြဲ႔ေနတဲ့
ေရာင္စံုၾကားထဲ
စိတ္ထဲမပါ
ငါ မွာလူးလြင့္
ငါအေတြးနဲ႔
ငါ ခႏၱာတုိ႔
တစ္ထပ္မက်
စိတ္ထဲ မေပ်ာ္
အေျဖရွာရာ
ေ၀းေ၀းကေတြ႕
ထူးျခားရိပ္သြင္
ငါ၏ အေတြး
ငါ့ ၏ စိတ္ကို
ခဏခ်င္းေဆာင္
ခ်က္ခ်င္းညိဳ႕ငင္
သူမ ေဆာင္ယူ
ဆြဲ ေဆာင္ေလသည္
နတ္သမီးလား
သူေယာင္မ်ားလား
မိုးမွ ေၾကြက်
ေျမမခပဲ
လွပေလသူ
ငါ၏ အသည္း
ငါ့ ၏ အေတြး
သူမ ပံု၇ိပ္
သူ႔ဟန္ပန္တို႔
လႊမ္းမိုး ေခ်ျပီ……
ကဲ မိုးက်ေသာ
နတ္သမီးေရ
ကၽြန္ုပ္နဲ႔ တြဲ
ထို ပြဲ ကို ေလ
အသင္ ဆင္ႏြဲ
ေပ်ာ္ခ်င္ပါေလာ
သူမအေျဖ
ခါးကို ျငိမ့္ျပီး
လက္ခ်င္းယွဥ္တြဲ
စီးခ်က္က်က်
မီးေရာင္လွမ်ား
စီမံ၀ိုင္းရံ
ကၾကိဳးဆင္တူ
ခ်ည္ၾကေခ်ျပီ……….
နတ္တို႔၏ ဟန္
နတ္ အသံကား
ကၽြန္ေတာ္ထုိည
ထိုခဏ၀ယ္
မယံုနုိင္ဖြယ္
ၾကံဳခဲ့ေလရဲ႕
ိသုိ႔ေပမယ့္လည္း
ရင္ခြင္ကိုတိုး
ခပ္တိုးတိုးညည္း
ကၽြန္ေတာ့္ကိုဖယ္
သူမအေ၀း ကို
လွလွေလးေျပး
ထြက္သြားေခ်ျပီ………
ဘာေၾကာင့္ပါလိမ့္
အနီးတြင္ ရွိ
သူမ ကိုယ္ပိုင္
ဖန္ဖိနပ္အား
ကၽြန္ေတာ္ကိုင္ရင္း
ငိုင္ငိုင္ေလးက်န္ခဲ့မိသည္…………။
နတ္သမီးေရ…………
အခြင့္ ရွိပါက
သင့္ ကို ကၽြႏု္ုပ္ျမင္ခြင့္ ရခ်င္ပါေသး၏……………….။